Eenmaal in Montreal aangekomen was het nog even zoeken naar ons hotel. Het was in een steegje naast een bekende straat met veel kroegjes (St. Denis). Het was even zoeken omdat er ook geen bord of iets dergelijks hing. Later bleek dat het hotel pas 7 weken in de running is.
Mede daardoor was het waarschijnlijk nog niet vol geboekt want de receptioniste bood ons de ‘favoriete loft’ van de eigenaar aan. Tenminste, als we geen keuken nodig hadden. Aangezien het voor ons ook weekend was vonden we een keuken niet nodig (... jaa ik weet het, d.......!).
De receptioniste liep even met ons mee naar de loft, toen ze de deur voor ons open deed moesten we allebei ons gezicht in de plooi houden. Ik zocht namelijk waar het eind van de kamer was, kamer...? Zeg maar gerust appartement, wat een gigantische kamer, zo’n grote hotelkamer heb ik nog nooit gezien! Zie de foto’s!
Nadat de receptioniste weg was zijn we dan ook hard in de lach geschoten! Wat hebben we toch weer een mazzel!
Na bijgekomen te zijn en ons geinstalleerd te hebben zijn we Old Montreal ingegaan. Dit was ook weer, net als Quebec, een stadje wat erg Frans aandoet. Persoonlijk vond ik Montreal echter wel veel meer levendig. Ook de sfeer hier was veel vriendelijker, erg open en aangenaam! Via Old Montreal zijn we over pleintjes en door steegjes gelopen naar het nieuwere gedeelte van de stad. Natuurlijk kwamen we al snel op de winkelstraat uit. Tegen die tijd was echter alles al dicht dus hebben we alleen even gekeken waar we maandag moesten zijn. Onderweg kwamen we ook nog een festival tegen, waarvan er trouwens meerdere waren in de stad (festival du rire, festival d’afrique). Veel gezelligheid dus.
In onze straat hebben we uiteindelijk lekker wat gegeten bij een Mexicaan. Prima dagje weer!
Maandag weer vroeg opgestaan, heerlijk weer, niet zo benauwd warm als in Cambridge en toch korte broek! First stop: Parc du Mont Royal. Vanaf Mont Royal heb je een heel mooi uitzicht over de stad Montreal. Na hier even van genoten te hebben zijn we doorgereden naar het Parc Olympique. In 1976 zijn in Montreal namelijk de Olympische Spelen geweest en nu kun je dat stadion natuurlijk bezoeken. We hebben een rondleiding gekregen door het stadion zelf. Leuk om in zo’n groot stadion te zijn, er konden 7 Airbus A380 toestellen op de stadionvloer geparkeerd staan volgens de tourguide. Na dit en de 7 zwembad bekeken te hebben wilden we naar een uitkijkpunt boven in het stadion, op 175m hoogte. Even ter informatie. Het is een toren die in een behoorlijke helling staat, de grootste van de wereld. Ter vergelijking, de toren van pisa heeft een hellingshoek van 5 graden, deze toren een van 45(!) graden! Echter, toen wij naar boven wilden was het liftje stuk. Omdat we weinig tijd hadden zijn we toen snel naar de Biosphere gegaan. Dit was vroeger een soort metalen bol bedekt met glazen/doorzichtige platen. Het moet moleculen (zie foto’s!) voorstellen en is nu een environment museum. Vroeger was hier een soort biosfeer, maar bij renovaties is er vuur geweest waardoor het nu alleen nog een museum is.
Na dit gezien te hebben zijn we terug gecrossed naar het Olympisch stadion, waar de techniek voor niets stond, het liftje was gemaakt! Inmiddels is het algemeen bekend dat ik een held op sokken ben op grote hoogtes. Ik stond dus te genieten in het liftje dat het net nog niet deed. En het enige liftje/kabelbaantje ter wereld is dat zo steil omhoog getrokken wordt. Omdat ik zelf nog niet genoeg spanning opgebouwd had wist Jasja mij hier nog even bij te helpen door aan allerlei kastjes en hendels te trekken: ‘He Jes, dit zit los’ en ‘ohjee, dat klinkt niet goed, nee dit gaat niet goed hoor Jes..., moet je kijken hoe steil!’. Fijn dus... :p
Na de sightseeing zijn we gaan winkelen en daarna gaan eten. Omdat het nog vroeg op de avond was besloten we wat cultuur op te snuiven, namelijk in een straatje waar allerlei slingers met rode rozen over hingen, La Poutine. Volgens een vriend van mij was dat leuk om ’s avonds doorheen te lopen!
Degene die nieuwsgierig zijn moeten maar opzoeken wat het precies is, maar vooral Jasja heeft ervan genoten... ;-)! Na het liftje stond het dus weer 1-1!
Om af te sluiten hebben we op het grootste terras van Canada (Terrasse Sainte Sulpice) nog een biertje gedronken.
Dinsdag hebben we na een heerlijk ontbijtje de auto gestart en zijn we weer terug naar Cambridge gereden, waar vandaan ook dit bericht.
Nu weer vol aan de bak voor de finals!
Er staan ook weer een aantal filmpjes en foto’s online! Vooral mensen die nog de geluidgevoelige Bellagio gordijnen van vorig jaar in Las Vegas weten, het filmpje ‘Start Engine’ is een aanrader! Wij hebben namelijk een hele bijzondere auto mee gehad afgelopen weekend!
Have a good one!
hallo mijn vriend! warme groet ^ ^!
BeantwoordenVerwijderenuw blog ziet er mooi uit 0_0
door de manier,
als u unieke fonts te vinden, kunt u naar onze website.
Met vriendelijke groet;